- مواد مؤثره : مهمترین مواد مؤثره در فلفل قرمز کاپسائیسین Capsaicin و ترکیبات مربوطه است که حدود 1.5% آن را تشکیل می دهد. این ماده از نظر ساختار شبیه به اوژنول ماده مؤثره میخک می باشد که اثر ضد درد موضعی بسیار قوی دارد. افزون بر این حاوی کاروتنوئیدها، ویتامین های A و C و اسانس های فرار که تعداد آن ها در حدود 120 عدد است می باشد. فلاونوئیدها، ساپونین های استروئیدی که مخلوط آن ها را Capsicidin می نامند نیز در میوه گیاه وجود دارد. - آثار فارماکولوژی و مکانیسم اثر : آثار فارماکولوژی فلفل قرمز بیشتر مربوط به کاپسائیسین موجود در آن است. هنگامی که پماد کاپسیان به طور موضعی در محل درد استعمال شود، موجب تسکین درد می شود. کاپسائیسین یک ماده محلول در چربی است که روی رسپتورهای انتهای نورون های حس درد قرار گرفته و آن ها را تحریک می کند. سپس موجب تخلیه نورون از وجود ماده (Substance P) که در انتقال حس درد مؤثر است می شود. ماده مؤثره فلفل قرمز موجب آزاد شدن اندورفین ها در موضع استعمال شده و درد را برطرف می کند. همچنین در این گیاه سالیسیلات ها یافت شده است، که شبیه آسپیرین عمل می کند. چندین روز طول می کشد تا اثر آن به طور کامل ظاهر گردد. در تسکین دردهای مزمن بیمار بسیار مؤثر است. کم شدن ماده P التهاب مفاصل ناشی از استئوآرتریت و آرتریت روماتوئید را کاهش می دهد و با افزایش گردش خون در مفاصل و قسمت های تحتانی سرد شده بدن موجب کاهش درد می گردد. اداره نظارت بر غذا و دارو در آمریکا (FDA) کاربرد این دارو را در نورالژی های ناشی از زونا مورد تأیید قرار داده است. در یک مطالعه بالینی 39 بیمار مبتلا به نورالژی مزمن بعد از زونا (مدت متوسط ابتلا 24 ماه) با کرم محتوی کاپسائیسین 0.025% به مدت 8 هفته مورد درمان قرار گرفته و 19 نفر به طور قاطع بهبود یافته و چند نفر به علت حس سوزش شدید درمان را قطع کردند و بالاخره در 15 نفر اثر درمانی دیده نشد. مطالعات انجام شده نشان داد که با ادامه مصرف اثر درمانی آن بهتر می شود. استعمال موضعی پماد کاپسیان می تواند در کاهش درد عصب سه قلو نیز مؤثر باشد. در یک مطالعه 12 بیمار که به مدت یکسال مبتلا به درد عصب سه قلو بودند بعد از استعمال موضعی پماد محتوی کاپسائیسین در نواحی دردناک، سه نوبت در روز به مدت چندین روز مورد بررسی قرار گرفته، 6 بیمار تسکین کامل و 3 بیمار تسکین نسبی نشان دادند. در 2 بیمار اثر درمانی دیده نشد. به طور کلی در مطالعات بالینی دوسوکور متعدد اثر کاپسائیسین موضعی در تخفیف دردهای نوروپاتیک دیابتی ها به اثبات رسیده است. استعمال موضعی کاپسائیسین ممکن است در تخفیف درد در بیماران مبتلا به استئوآرتریت و آرتریت روماتوئید مؤثر باشد. - پسوریازیس: ثابت شده است که مقدار بسیار زیاد ماده P در پوست مبتلایان به پسوریازیس یافت می شود. این یافته موجب تشویق محققین در به کارگیری پماد موضعی کاپسائیسین در این بیماران گردید. در یک مطالعه دوسوکور روی 44 بیمار مبتلا به پسوریازیس قرینه، پماد پلاسبو به یک طرف و پماد کاپسائیسین در طرف دیگر استعمال گردید. بعد از 4-3 هفته کم شدن قرمزی و تحریک در طرفی که پماد کاپسائیسین مصرف گردیده بود مشاهده و معلوم گردید که این پماد در تخفیف درد و سوزش و خارش بیماران مبتلا به پسوریازیس مؤثر می باشد. پماد کاپسائیسین گردش خون کف دست ها و پاها را افزایش داده و در بیماران دیابتیک می تواند با این مکانیسم نه تنها از خارش زیاد پیشگیری نماید بلکه موجب پیشگیری از ایجاد درد و زخم در پای اینگونه بیماران گردد. - سایر موارد استعمال درمانی : پسوریازیس، نورالژی های ناشی از زونا، نورالژی ناشی از عصب سه قلو، دردهای بعد از جراحی سینه. - موارد استعمال و احتیاط : پماد کاپسیان نباید با مخاط چشم یا در موضعی که پوست دارای ترک خوردگی است تماس حاصل نماید. بعضی افراد نسبت به این فراورده حساس هستند. بعد از مصرف دارو بلافاصله باید دست ها را شستشو داد. - عوارض جانبی : استعمال موضعی پماد کاپسیان ممکن است در چند روز اول موجب بروز درد و سوزش خفیف در محل استعمال شود که موقتی بوده و به زودی برطرف می گردد. (برگرفته از سایت www.goldaru-co.com و بروشور محصول)